Oktober 2010, op naar Kleve, Duitsland.... Daar hebben we haar gevonden, onze prachtige lieve Maine Coon poes. En niet zomaar eentje, nee hoor, een échte rooie (!), of, zoals officieel de benaming is voor deze kleur, `red`.
Eenmaal aangekomen kwamen we erachter dat deze dame uit een nest van maar liefst acht kittens kwam, wat overigens niet zeldzaam is bij dit ras. Daarbij waren vader en moeder ook aanwezig. En we konden wel zeggen dat we tegen vader `U` mochten zeggen! Wat een aanwezigheid: groot en statig met een mooie cream kleurige vacht. Moeders lag te relaxen op de bank, en was tot onze verbazing een lapjeskat in Maine Coon uitvoering.
In eerste instantie had onze uitverkorene het helemaal niet zo op ons. Ze bleef verdekt opgesteld zitten, terwijl de rest van de broertjes en zusjes met groot geweld op ons afstormden, vader inclusief. Het spreekwoord: geduld is een schone zaak, klopte in dit geval. Langzaam maar zeker durfde ze zich toch te laten zien en kregen we de kans om kennis met haar te maken. Toch bleef het wantrouwen ietwat aanwezig, waardoor we zelfs nog getwijfeld hebben om haar mee te nemen. Er was namelijk een leuk cream kleurig katertje wat onze aandacht had getrokken. Maar om praktische redenen, katers willen altijd erg graag hun territorium afbakenen, kozen we er toch voor om haar mee te nemen.
Thuis in Jorwert was het toch wel heel erg anders dan in Duitsland. Na een dag of wat achter de centrale verwarming te hebben gezeten, besloot ze toch maar om ons het voordeel van de twijfel te geven. Ons geduld werd in die eerste periode weer op de proef gesteld, maar is absoluut beloond!
Nu, meer dan 2 jaar later, hebben wij een karaktervolle, lieve, speelse, en grote (knuffel) Maine Coon in huis!
Haar naam: Arielle of Forest Shadows
Geen opmerkingen:
Een reactie posten